Kalaycılık Mesleği Mahallelerde Yaşatılıyor

Kalaycılık mesleği, Düzce sokaklarında nostaljik bir yolculuğa dönüşüyor.

Seyyar Tezgah ile Geleneksel Kalaycılık

52 yaşındaki Umut Çakır ve 45 yaşındaki eşi Elmas Çakır, dedelerinden kalan kalaycılık sanatını seyyar bir tezgah ile mahalle mahalle dolaşarak sürdürüyor. Modern teknolojiye ve endüstriyel üretime rağmen, bu ikili eski usulleri koruyarak bakır ve çelik mutfak eşyalarını geleneksel yöntemle kalaylamaya devam ediyor.

Taşınabilir Körük ve Ateşle Çalışma

Elmas Çakır, hafif bir taşınabilir körük kullanarak ateşi harlarken, Umut Çakır müşterilerin getirdiği yıpranmış bakır kapları, uzun yılların deneyimiyle kısık ateş ve özel alaşımlı kalay karışımı sayesinde yeniden parlatıyor. Bu el birliği, hem mesleğin yaşatılmasını hem de ailelerinin geçimini sağlamak için kritik bir rol oynuyor.

Sağlık Açısından Kalaylamanın Önemi

Kalay ustası Umut Çakır, “Bakır kaplar, doğru kalaylanmadığında bakteri ve metal iyonları yüzünden zehirlenme riski oluşturabilir” diyerek, bu geleneksel işlemin sağlık açısından ne kadar hayati olduğunu vurguluyor. Her yıl en az bir kez kalaylama yapılmasının, hem gıda güvenliği hem de uzun ömürlü mutfak eşyaları için şart olduğunu belirtiyor.

Yeni Nesil ve Gelecek Endişesi

Umut Çakır, “Yeni nesil bu mesleği benimsemiyor. Ancak biz, çocuklarımızı ve mahalleli gençleri bu sanatla tanıştırarak ölüm tehlikesiyle karşı karşıya kalan bir mirası kurtarmaya çalışıyoruz” şeklinde konuştu. Mahallelerde “Kalaycılara hasret kaldık, kaplarımız kalaysız kaldı” diyerek geleneksel ürünlere duyulan özlemi dile getiren vatandaşlar, Çakır çiftine büyük bir ilgi gösteriyor.

Aile, Eğitim ve Toplumsal Etki

Üç çocuklarını da okutan çift, kalaycılığı bir eğitim aracı olarak görüyor. Çocuklar, tezgahın arkasında büyüyerek hem meslek bilgisi hem de sorumluluk bilinci kazanıyor. Elmas Çakır, “Bu işi severek yapıyoruz, ekmek kazanıyoruz ve kültürümüzü yaşatıyoruz” diyerek duygularını dile getiriyor.

Çevre Dostu ve Sağlıklı Tercihler

Çakırlar, evlerinde plastik ve alüminyum gibi sağlık riski taşıyan malzemeler kullanmadıklarını, bakır ve çelik gibi doğal materyalleri tercih ettiklerini belirtiyor. “Bakır daha güzel, daha sağlıklı. Toplumun da bu yönde dönüşmesi gerekir” şeklinde bir mesaj veriyorlar.

Mahalleli Nostalji Yaşıyor

Mahalle sakinleri, seyyar kalaycının varlığıyla nostaljik bir anı yakalıyor. “20 yıl sonra bir kalaycı görmemek şaşırtıcıydı. Eski tavamızı getirdik, parlasın ve anı kalsın istedik” diyen vatandaşlar, bu kültürel mirasın sokaklarda tekrar canlanmasından büyük mutluluk duyuyor.