Taipei yakınlarındaki Keelung Sanat Müzesi‘nde sergilenen Inverted Syntax-16 (Ters Sözdizimi-16) adlı eser, düz bir ahşap panel üzerine tozla kaplı bir ayna olarak tasarlanmıştı. Temizlik görevlisi eseri, uzun yıllar birikmiş tozu kir sanarak tuvalet kağıdıyla silmeye çalıştı ve eser bir anda yok oldu.

Sanatçı Chen Sung-chih, 40 yıl önce bu eseri, aynanın ortasındaki lekeyi “orta sınıfın çarpıtılmış benlik algısı ve kültürel bilincini” temsil edecek şekilde planlamıştı. Toz tabakası ise izleyicinin eseri zaman içinde nasıl algılayacağını, geçmişin izlerinin günümüze nasıl yansıdığını göstermeyi amaçlıyordu.
Keelung Kültür ve Turizm Bürosu, sanatçıya resmi bir özür dilediğini ve zararın tazmin edilmesi gerektiğini belirtti. Müze yetkilileri, bu eserin “We Are Me” adlı, yapı malzemeleri ve ev eşyalarından oluşan geniş kapsamlı serginin bir parçası olduğunu vurguladı ve gelecekte benzer kazaları önlemek için temizlik protokollerinin gözden geçirileceğini açıkladı.
Olayın ardından bazı sanat eleştirmenleri, kazanın esere “yeni bir anlam” kazandırdığını savundu. Bir eleştirmen, “Bu kaza artık sanatın bir parçası hâline geldi; eserin yok oluşu da bir performans, izleyiciye yeni bir bakış açısı sunuyor” diye konuştu. Diğer yandan birçok sanatsever, sanat eserine gösterilen bu ihmalin kabul edilemez olduğunu ve müzelerin koruma sorumluluğunu sorguladı.
Müzeler, özellikle konseptual ve zaman içinde değişen eser sergilerinde, temizlik personeline detaylı eğitim ve eserlerin hassasiyetine dair kılavuzlar sunmayı planlıyor. Bu olay, dünya çapında müze güvenliği ve sanatın korunması konularında yeni bir farkındalık yaratırken, aynı zamanda sanatın “kaza” yoluyla evrimleşebileceği tartışmasını da gün yüzüne çıkardı.